سولفات باریم، در پوشش به صورت باریت (در بریتانیا باریت ها نامیده می شود)، به شکل ماده ی معدنی طبیعی، مورد استفاده قرار می گیرد. سولفات باریم، از احیای باریت با زغال سنگ، به سولفید باریم، ساخته می شده که پس از حل شدن با سولفات سدیم جهت ته نشین سازی سولفات باریم، واکنش داده شود. باریت برای جذب پایین روغن، چگالی بالا، سایندگی پایین، خنثی بودن شیمیایی، مقاومت در برابر حرارت، روشنی بالا نسوز بودن رنگ، حلالیت پایین در آب، اسید ها و قلیاها و جذب پایین در سر تا سر نوار طیف های وسیعی از فروسرخ نزدیک یا فرابنفش نزدیک، به کار می رود. سولفات باریم، وقتی که روشنی و خلوص بالا و اندازه ذره ی دانه ریزتر مورد نیاز باشند، ترجیح داده می شود. سولفات باریم و باریت دانه ریز، در پوشش های صنعتی، مخصوصا در آستری های خودروسازی، دریایی و هوافضا و پوشش های بالایی، به طور وسیع مورد استفاده قرار می گیرند. جذب پایین روغن، بارگذاری های بالا با حداقل تأثیر بر روی سیال شناسی را ممکن می سازد. سطوح پر کردن بالایی، منجر به سطح آستری غیر متخلخل صاف با خواص ماسه پاشی خوب و نگهداری جلای عالی برای پوشش های بالایی بعدی، می شود. در پوشش های بالایی، این حجم افزاها خواص جریان، سختی سطحی و پایداری رنگ را بهبود می بخشند. سولفات باریم برای پوشش های بالایی درخشان و عمومأ برای انبساط 2TiO، ترجیح داده می شود. باریت برای مقاومت بالا در برابر سایش در پوشش های پودری، به طور وسیع مورد استفاده قرار می گیرد. سولفات باریم و باریت دانه ریز، به عنوان حجم افزاها برای رنگ های ضد آب، مخصوصا آن هایی که به سطح بالایی از درخشندگی و حداقل اختلال رنگ احتیاج دارند، نیز به کار می روند. ضریب شکست بالای این مواد، باعث می شود آن ها به صورت رنگ دانه سفید نیم شفاف در رنگ های لاتکس عمل کنند و درجه متوسطی از قدرت پوششی را در حالی که حداقل تأثیر را بر روی رنگ دانه ی اولیه دارند، فراهم نمایند. مقاومت شیمیایی سولفات باریم، ویژگی های هوازدگی خوبی را به رنگ های حلال دار و آب دار بیرونی، می دهد. گرانی ویژه ی بالا باعث می شود نگه داشتن حجم افزاهای سولفات باریم به صورت تعلیق تا حدودی نسبت به کانی های دیگر، مشکل تر باشد.
